13 grudnia 1981 r. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego, na czele z gen. Wojciechem Jaruzelskim, wprowadziła w Polsce stan wojenny. Tego dnia złamano nadzieje milionów Polaków i na wiele lat odsunięto szansę na demokratyczne przemiany. Stan wojenny przyniósł tysiącom osób i ich rodzinom wielkie cierpienie – izolację w obozach internowania, uwięzienie, pozbawienie pracy, inne represje, zaś dziesiątki niewinnych straciły życie.

Dekret o stanie wojennym  zawieszał działanie wszystkich organizacji, stowarzyszeń i związków zawodowych, zakazywał organizowania strajków, akcji protestacyjnych, zgromadzeń i manifestacji.

Największe zakłady oraz gałęzie przemysłu zostały zmilitaryzowane. Wprowadzono godzinę milicyjną, zakazano opuszczania miejsc zamieszkania bez przepustki, wyłączono telefony, poddano cenzurze korespondencję i rozmowy telefoniczne, zawieszona zajęcia w szkołach i na uczelniach, zakazano wydawania publikacji, pozostawiając 2 gazety: „Trybunę Ludu” i „Żołnierza Wolności”.

 Zmieniono kodeks postępowania karnego: wprowadzono tryb doraźny i przyspieszony, rozszerzono kompetencje sądów wojskowych. Najsurowsze wyroki otrzymywali organizatorzy strajków i akcji protestacyjnych w zakładach pracy. Działaczy opozycji sądzono pod zarzutem „podjęcia przygotowań do obalenia siłą ustroju PRL”.

14 grudnia fala strajków objęła cały kraj. Strajki okupacyjne ogłoszono w największych zakładach pracy. Do ich pacyfikacji użyto jednostki ZOMO i wojska wyposażonych w pojazdy opancerzone

i czołgi. Rozbito strajki w stoczni Szczecińskiej, Hucie im. Lenina, kopalni „ Manifest Lipcowy, na wrocławskim Grabiszynku, w porcie gdańskim, Hucie Katowice. W wielu miejscowościach strajkom towarzyszyły demonstracje uliczne. Najbardziej gwałtowny przebieg miały w Gdańsku. 16 grudnia funkcjonariusze MO otworzyli ogień do broniących się górników kopalni „Wujek”  - polała się krew.

Dla Polaków rozpoczął się CZAS APOKALIPSY.

Reakcją państw zachodnich na wprowadzenie stanu wojennego było ogłoszenie sankcji gospodarczych w stosunku do Polski. W USA emitowano audycję telewizyjną z udziałem czołowych polityków zachodnich „ Żeby Polska była Polską”. Społeczeństwa państw zachodnich i Polonii organizowały transporty z pomocą charytatywną. Podstawowym źródłem informacji w kraju stały się audycje nadawane w języku polskim przez rozgłośnie zachodnie, przede wszystkim Radio Wolna Europa.

       Dla uczczenia pamięci ofiar stanu wojennego przygotowana została wystawa, którą można oglądać na terenie naszej szkoły, przed aulą. Wystawa powstała dzięki materiałom udostępnionym przez IPN oraz ze zdjęć (karykatur) pozyskanych z Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.