Dzień 11 listopada został wprowadzony do oficjalnego kalendarza świąt państwowych ustawą Sejmu RP z 23 kwietnia 1937 r. , która głosiła: „ jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Naczelnego w walkach o wolność Ojczyzny – jest uroczystym Świętem Niepodległości”.
Data 11 listopada 1918 r. upamiętniała moment przekazania pełni władzy wojskowej Józefowi Piłsudskiemu przez Radę Regencyjną. Tego dnia Niemcy zawarły rozejm z państwami ententy, który kończył I wojnę światową.
Rocznicę tamtych wydarzeń obchodzono w Polsce już od 1919 r., uroczystości miały jednak charakter czysto wojskowy. Sytuacja uległa zmianie po przewrocie majowym 1926 r. Piłsudski jako premiera RP – ustanowił 11 listopada dniem wolnym od pracy w administracji rządowej; kilka lat później stał się także dniem wolnym w nauce. Odtąd w całym kraju odprawiano nabożeństwa w intencji ojczyzny, organizowano akademie i wieczornice oraz uroczyste parady wojskowe.
W Drugiej Rzeczypospolitej Święto Niepodległości oficjalnie obchodzono tylko dwa razy – w 1937 i 1938 r.
Agresja III Rzeszy i Związku Sowieckiego na Polskę w 1939 r. w sposób zasadniczy wpłynęły na kultywowanie Święta Niepodległości. Oficjalnie obchodziły je jedynie władze polskie na wychodźstwie oraz Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie.
Zupełnie inaczej sytuacja wyglądała na terenach znajdujących się pod okupacją niemiecką i sowiecką, gdzie z całą bezwzględnością zwalczano wszelkie przejawy „pańskiej” Polski. Mimo to Polacy nie zapominali o obchodach rocznicy powrotu niepodległej Polski na mapę Europy,
Sytuacja społeczno – polityczna po zakończeniu II wojny znacząco wpłynęła na zmiany w kalendarzu świąt państwowych. W 1945 r. władze komunistyczne zlikwidowały Święto Niepodległości, a w jego miejsce ustanowiły Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Podjęto próbę wymazania z przestrzeni publicznej i świadomości społecznej postać pierwszego marszałka Polski oraz datę 11 listopada 1918 r.. Święto Niepodległości zostało zakazane, a jakiekolwiek formy obchodów były traktowane jako nielegalne i z całą bezwzględnością zwalczane przez komunistyczny reżim.
11 listopada 1918 r. jako święto państwowe na stałe powróciło do przestrzeni publicznej na mocy ustawy Sejmu PRL z 15 lutego 1989 r. jako Narodowe Święto Niepodległości.
Na podstawie „Historii obchodów 11 listopada” dr Mariusza Żuławnika, zastępcy dyrektora Archiwum IPN.
